เลือกงานที่ท่านรักแล้วท่านจะไม่ต้องทำงานเลยตลอดชีวิต

ปราชญ์ขงจื้อ กล่าวไว้ว่า

“เลือกงานที่ท่านรัก
แล้วท่านจะไม่ต้องทำงานเลยตลอดชีวิต”



รักงานจริงยิ่งชีวิต
ฉันรักงานรักจริงยิ่งชีวิต
ถูกหรือผิดอยากจะทำให้ถ้วนทั่ว
ถ้าทำผิดก็เป็นครูอยู่กับตัว
ดีหรือชั่วขอแต่ให้ได้ทำงาน (หลวงวิจิตรวาทการ)

ลอง
ยามเหนื่อยนัก พักหน่อยค่อยเริ่มใหม่
กังวลใจ ยิ้มบ้าง เดี๋ยวจางหาย
รำคาญฟัง เฉยไว้ ไม่นานคลาย
ลำบากสาย ตาจ้อง ลองปิดตา
เราคือผู้ ปฏิบัติ ย่อมขัดข้อง
มีลองของ ลองบ่น จนลองด่า
มีลองจริง ลองเล่น เป็นธรรมดา
เพียงแต่ว่า เราอย่าลาม ไปตามลอง

ดีครับผม
เราวิเคราะห์ เขาวิจารณ์ แค่ผ่านเห็น
เราจำเป็น ต้องชี้แจง เขาแกล้งเฉย
เราวางแผน เสนอร่าง เขาวางเลย
พอเขาเอ่ย ไม่เอา เราก็ซม
เป็นผู้น้อย คอยก้ม พนมกราบ
คอยรับทราบ ครับพี่ ดีครับผม
แก้ก็รับ ปรับก็งาม ไปตามลม
จึงเหมาะสม พอดี หน้าที่ เรา

นั่นแหละเรา
มีบางวันสายหน่อยไม่บ่อยนัก
บางวันพักก่อนเที่ยงเพียงบางหน
บางวันเลิกก่อนงานใช่คร้านตน
ด้วยเหตุผลซ้ำซ้ำคนทำงาน
เพราะงานบ้านมากมายจึงสายบ้าง
เพราะรอบข้างเพื่อนพ้องต้องประสาน
เพราะงานเลี้ยงงานศพต้องพบพาน
ใช่หักหาญลาเพลินจนเกินงาม
ใยไม่มองหลายคราวมาเช้ามืด
บางเที่ยงยืดท้องไส้ไปบ่ายสาม
บางเย็นต่อสี่โมงครึ่งถึงสองยาม
บวกลบกลบยามหยวนหยวนควรคำนึง
ถึงงานด้อยงานดีปีละขั้น
ถึงขยันแสนขยันก็ขั้นหนึ่ง
ถึงงานห่วยป่วยจึงครั้งละครึ่ง
ไม่เคยถึงสองขั้นนั่นแหละเรา